Επιθεώρηση πλοίου

5 Αυγούστου 2009 - The New York Times

Στο Λούβρο πολλοί φωτογραφίζουν, λίγοι παρατηρούν

Το να περάσει κανείς ένα πρωινό χαζεύοντας τον κόσμο που κοιτάζει τα έργα τέχνης δεν είναι επιστημονικό πείραμα. Είναι όμως αφορμή για να θέσει το μόνιμο ερώτημα: Τι ακριβώς αναζητούμε όταν τριγυρίζουμε τα μουσεία ως τουρίστες; Τις προάλλες, δύο κορίτσια με λουλουδάτα φορέματα τριγύριζαν στο Λούβρο. Σταματούσαν σε κάποια γλυπτά και τα περιτριγύριζαν. Κοιτούσαν αργά και δεν βιάζονταν. Το ασυνήθιστο ήταν ότι σταματούσαν.

Και πιο κάτω …

Οι ταξιδιώτες που έκαναν τον μεγάλο γύρο της Ευρώπης τον 18ο αιώνα περνούσαν μήνες και χρόνια μαθαίνοντας γλώσσες, συζητώντας με διανοούμενους και φτιάχνοντας σκίτσα των όσων έβλεπαν. Μετά οι φωτογραφικές μηχανές αντικατέστησαν τα σκίτσα, η ευκολία ήρθε στη θέση της ουσιαστικής ενασχόλησης και πολύς κόσμος έχασε την επιθυμία να κοιτάει πραγματικά. Φανταζόμαστε ότι επειδή η μηχανή μας έχει αιχμαλωτίσει μια εικόνα ή επειδή αυτή βρίσκεται αιωνίως διαθέσιμη στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ, η ενασχόληση με το πρωτότυπο είναι χαμένος χρόνος.

Με αφορμή τα πιο πάνω σκέφτηκα πόσο έχει αλλάξει ο τρόπος που εμείς οι «ναυτικοί», στεριανοί και μη βλέπουμε και επιθεωρούμε τα καράβια. Μοιάζει πολύ με τον τρόπο που οι άνθρωποι κοιτάνε τα μουσεία. Κανείς δεν μπαίνει πια στον κόπο να παρατηρήσει ούτε να σκιτσάρει. Τα καράβια είναι μόνο μια συλλογή ψηφιοποιημένων εικόνων στον υπολογιστή.
Παρόλο που μου αρέσει η νέα τεχνολογία και προσπαθώ να την ακολουθώ όσο μπορώ, δεν παύω να πιστεύω ότι εκτός από τρόπους καλής συμπεριφοράς πρέπει να διδάσκουμε στα παιδιά μας και την «λελογισμένη χρήση της τεχνολογίας».

Δεν υπάρχει τίποτα πιο άμεσο από την όραση, την ακοή, την αφή, την όσφρηση και την γεύση στην επιθεώρηση ενός πλοίου. Μάλιστα την γεύση κι ας κρύβει μύριους κινδύνους με μικρόβια και όσοι έχουν επαφή με τα βαπόρια είμαι σίγουρος ότι ξέρουν τι εννοώ.

Λέω λοιπόν να αφήσουμε στην άκρη τις αδιάβροχες, φανταστικές myriad pixel digital cameras και να κρατήσουμε λίγο σημειώσεις στο μπλοκάκι μας (οι ποιο μοντέρνοι στο moleskin) και ακόμα καλύτερα ας κάνουμε νοητές σημειώσεις. Ξέρω πως όλα αυτά είναι λιγάκι ρομαντικά και ακόμα ενάντια στους κανόνες. Δεν είναι με άλλα λόγια καθόλου politically correct, αλλά από την άλλη ποιος είπε ότι μου αρέσει το political correctness ?

Καλό Αύγουστο – ioannispk son of a pirate